Edition 38 @ Overstone Park,
Northampton UK
Woensdag
29 augustus, de laatste dag werken. Ik had al een behoorlijke tijd naar dit weekend
uit zitten kijken. Achteraf blijkt dat dit weekend werkelijk alles zou overtreffen,
wat een GRANDIOOS, GEWELDIG, GAAF, KANSLOOS weekend was dit.
Zoals ik al zei, woensdag was voor mij de laatste werkdag.
Bernd zou ’s avonds al naar mij toe komen. Tegen 17:00
uur kreeg ik een sms, dat hij z’n hok had aangetrapt
en op weg was. Kwam goed uit, want op m’n werk liep
alles een beetje uit de klauwen.
’s Avonds
hebben we een paar biertjes meester gemaakt en even gekeken hoe het weer zou worden.
De voorspellingen waren zeer redelijk te noemen.
Donderdag
was het pak-verzamel-reis-eet-reis-dobber-bier-whiskey-dag,
even in het kort: ’s morgens snel alle spullen pakken, de Jetta
van Bernd-das-Brot volstouwen en wachten. Rond een uur
of 2 ’s middags kwam Bart-low-meus bij mij aangevlogen.
Snel de spullen overgegooid in de Jetta, want Bartman
zou het eerste gedeelte met ons meerijden naar Jacco.
Rond een uur of 14:15 kwamen we bij Wackojacco aan.
Omdat we al iets later dan gepland waren, zijn we meteen vertrokken. De reis zou
richting Woerden gaan, home of the Tobi-kenobi. Rond
een uur of 16:00 kwamen we daar aan. Bennie, Mikado, Juul,
Henkie-penkie en Uncle Fester waren al aanwezig.
Eerst ff een bakkie pleur gedaan, om vervolgens de
plaatselijke Gyros-boer lastig te vallen voor een lading
Gyros. Hier begon de ellende 
Juul en Jerony gingen de bestelling ophalen.
Toen ze terug kwamen met de lading, roken we al het een en ander, de bestelde
Cocktailsaus was ver te zoeken, knoflook daarentegen was er in overvloed 
Na een heerlijke maaltijd en even een half uurtje uitbuiken,
kon de reis verder gaan.
Na telefonetisch
contact met de Friezen zouden we bij de eerste pomp voorbij Woerden de rest van
de groep oppikken. Na een beetje tegenslag, lees “mensen die allemaal gezellig
achter elkaar in de rij gaan staan”, kwamen we bij Bodengraven
bij de pomp aan.
De Ranjaracer kon je van veraf al zien staan. De groep
was compleet: Marten, Danielle,
Arjan, Lennart, Henk, Martin, Wesley,
Juul, Bart, Bernd, Dennis, Tobias, Jacco en ik-zei-de-gek. 7 auto’s,
14 personen, de veldslag kon beginnen.
Aangekomen
bij Europoort het eerste chaotisch tafereel.
Er was iets mis gegaan bij het boeken. Mevrouw bij
het loket bleef er vrij rustig onder, ondanks de drukte rond het loket.
Er bleken 3 4-persoonskamers geboekt te zijn, maar
er waren maar 8 personen doorgegeven, de mevrouw van het loket was dus zeg maar
4 personen kwijt
Nou we konden haar 1 ding met zekerheid zeggen: die 4 personen
waren er: LUID en DUIDELIJK. Na zo’n 3 kwartier had ze alles op een rij en konden
wij eindelijk de boot op.
Hier en daar werd
een beetje draagarm neergelegd, maar verder geen schade aan de auto’s om de boot
op te komen.
Snel de auto’s geparkeerd op aanwijzing van de bemanning
en vervolgens snel richting de hutten. Hier werd even voor de camera gedemonstreerd
hoe de ladder van het stapelbed werkte
De eerste avond verliep vrij rustig, de ballenbak werd
ingewijd,
Uiteraard werd er weer een aanslag gepleegd op het
Opperhoofd.
En de live entertainmentshow werd deskundig verprutst
en onze eigen meegebrachte drank werd met veel liefde weg gewerkt. Moe maar lam,
gingen de meeste rond middernacht op bed.
De
volgende ochtend werden we bijtijds gewekt door een geweldig irritante ding dong
piew piew ting
tong bel dinges, kom niet op het woord, maar in elk geval superrrrr
irritant uh KANSLOOS!!!!!
Nadat
we gedoucht hadden, zijn we richting het ontbijtrestaurant gegaan, om daar een
paar kras-zandjes te nuttigen. Daarna konden we richting
het auto-deck om het laatste stuk van de reis te volbrengen,
maar eerst nog ff een paar kiekjes maken.
Het LEGAAL rechts inhalen kon beginnen. ENGLAND here we are
Het links rijden verliep vrij redelijk. Hier en daar
een claxon van een geïrriteerde vrachtwagenchauffeur, maar verder geen narigheid.
Nog geen 3 uur later waren we bij het hotel.
We konden alleen niet meteen inchecken. Dus eerst maar een beetje bankhangen en
een kleine maaltijd.
Na het inchecken,
eerst bedden controleren op hufterproofheid.
Daarna zijn we een kijkje gaan nemen op het meeting
terrein. Het zag er al ernstig goed uit, terwijl er eigenlijk nog geen ruk te
beleven was.
Het camping terrein was al aardig vol en er stonden
ook al een aantal dikke auto’s.
In de snelligheid
toch met z’n allen heel wat foto’s geschoten. Die moesten en zouden die zelfde
avond nog online. Dus terug in het hotel hebben we internet geregeld
en gezellig met z’n allen in “onze” lounche kamer de
eerste Bilder online gezet,
159 stuk
In “onze” lounche kamer hing
een info bord, met van die losse lettertjes
Al snel was de tekst die er in het begin stond niet meer
als zodanig te lezen en ontstonden er al vreemde andere zinnen. Bij gebrek aan
bepaalde letters, werd er crea-bea om gegaan met de
zinnen. Al snel had men ons door, er hing namelijk een camera 
Het vrouwtje was
duidelijk pissed en we moesten onmiddellijk kappen.
Toen haar dienst over was, ging het scrabbelen
verder. Chips vlogen rond, bierflesdopjes waren levensgevaarlijke projectielen
en onze eigen drank ging naar binnen als water
Bart sloopte nog
een huiskamerlamp, hij zei dat de lampenkap vanzelf naar beneden kwam, maar wij
(spieters) wisten wel beter: moedwillig gesloopt.
Terwijl Bart de lamp probeerde te reanimeren, kwam de bedrijfsleider
langs wandelen. Hij liep voorbij en realiseerde zich pas later dat er iets niet
goed was Hij draaide zich om en er volgende een: What
the fuck are you doing???
Bart, die
rode harses stond je goed
Uit eindelijk zijn we moe, maar voldaan plat gegaan.
De volgende ochtend hebben we eerst gemeenschappelijk
ontbeten.
Voordat we richting de meeting gingen,
probeerde Mikado zich in het Teletubbie pak te hijsen.
Daarna in konvooi richting het meeting terrein. Het
was al lekker druk en ook de hoeveelheid dikke bakken was aanzienlijk. Op aanwijzing
van de Crew hebben we de auto’s opgesteld, maar meteen werd Marten bijna gedwongen om op het podium te rijden voor een
klein interview.
Op het podium maakten we kennis met een nieuwe taal,
naast het Fries en Engels, is er nu ook Frengels Binnen afzienbare tijd,
zal het boekje te koop zijn in de betere boekwinkels.
Tobias waren we inmiddels ook al weer kwijt, later bleek dat hij met
z’n auto in de stand van Oxford Edition
stond. Deze super relaxte gasten hadden we vorig jaar op deze meeting ontmoet
en sindsdien hebben we regelmatig contact.
Gedurende de dag gingen we meerdere malen in groepjes
over het terrein en werden er uiteraard veel foto’s gemaakt. Niet alleen auto’s,
maar ook het vrouwelijk schoon werd vastgelegd.
Omdat er al 6 personen met een fototoestel rondliepen,
besloot ik maar te gaan filmen. Kan melden dat dat redelijk
gelukt is, zo’n 5 uur film, dus daar moet wel een dvd-tje
van komen De hoes heb ik al in gedachten
De temperatuur
was goed te noemen, maar voor Mikado was het te warm. Het zweet liep bij hem over
de rug. Het Tubbiepak ademt namelijk niet
Ik kreeg hem zover om het pak de hele dag aan te houden.
Als tegenprestatie zou ik dan de zondag in dit pak lopen. Er vlogen bedragen van
Denk dat de VW-Speed bij
de meeste Engelsen wel is blijven hangen, want op een gegeven moment reed er een
Audi over het terrein met daarin een tweetal ballerina’s en
een Teringtubbie.
Uiteraard werd er ook aan de inwendige mens gedacht.
Vocht kregen we binnen in de vorm: Jan de Wandelaar/Cola en vastigheid door middel
van super Tsjieesburgers
Tijdens een dipje werd het hok van Bennie nog ff ingepakt.
Bennie was er in eerste instantie niet blij mee, maar ja, wie de bal kaatst, kan
de bal ooit een keer terug verwachten. De gezichten van de bezoekers waren geweldig,
je zag ze denken….W T F
Aan het einde van de dag zijn we terug gegaan naar
het hotel. Nog wel even een paar boodschappen gedaan in het winkelcentrum. Mikado
werd weer even kind toen hij een paar van die kinderapparaten zag.
Daarna zijn we gezellig uit eten geweest bij de Pizza-hut. M.I.V.W. was er ook……………..mmm……………………….aah,
we hebben nog wat folie over
’s Avonds zijn we nog even terug geweest naar het feest
terrein. Ff een paar biertjes gepakt, dvd’tje gekeken
en mensen bekeken. Liepen vreemde creaties rond, o.a. een wandelende lantaarnpaal
Daarna terug
naar het hotel en opnieuw na bieren in de VW-Speed lounche
De volgende dag iets vroeger richting het meeting terrein,
want vorig jaar was het belachelijk druk op de zondag. Ook dit jaar was het de
zondag een stuk drukker dan de zaterdag.
Belofte
maakt schuld, dus ik hees me in het Tubbie pak. Het zweet brak me meteen uit, maar goed, dat zou
ik wel overleven. Hoeveel foto’s er gemaakt zijn, weet ik niet, maar het zijn
er heel, heel, heeel, heeeeeeeel
veel.
Voor de rest was de zondag een kopie van de zaterdag.
Hoop lol gemaakt, hoop gefilmd en hoop foto’s geschoten.
Aan het einde van de dag was de prijsuitreiking. Ik
kan maar een ding zeggen: Affen-titten-geil.
Hier kunnen wij Vastelanders een hele hoop van leren. Vorig
jaar had ik het geloof ik ook al gezegd, maar wederom kippevel.
Een grote cirkel met mensen, allemaal rond een podium. 1 voor 1 kwamen de prijswinnaars
over het podium, je zag dus welke auto, welke prijs kreeg. Vervolgens applaus
en op naar de volgende. Henkie Penkie had ook nog een prijsje Een dik verdiende 1e plek in de categorie Golf 2.
Aan het einde van de rit, werd de auto verloot, die
je kon winnen met de loterij. Nadat bekend werd wie die gewonnen had, liep het
terrein in 1 keer massaal leeg. Gezien de drukte, hebben we maar besloten nog
een hamburgertje te eten en te blijven wachten tot de meeste weg waren. We hebben
afscheid genomen van Oxford Edition en zijn vervolgens terug gegaan naar het hotel.
Het weekend zat er min of meer op. De maandag zou in
het teken staan van: boodschappen doen, want unser Bernd brauchte noch einiges von Tesco.
Na de boodschappen en het nodige tanken hebben we de terugreis aanvaard. Uiteraard
kwam Bart er achter dat hij vergeten was de kamersleutel af te geven………………….draaien????..............nee
geen optie, stuur maar op 
De reis ging soepel en snel en daardoor kwamen we vrij bijtijds
in Hull aan.
Dan
maar ff Hull onveilig maken. Mikado voelde zich weer
ff Bob the Builder terwijl de rest een Big Whopper
naar binnen probeerde te krijgen.
Na een goed uur zijn we maar richting de boot gegaan,
ff inchecken en terug naar het vaste land.
Het
weekend zat er op……………………………..
Maar volgend
jaar zeker weer.
Opperrrr